Wigoreksja jest zaburzeniem dysmoficznym ciała. Oznacza to, że osoba ma zniekształconą rzeczywistość swojego ciała. Albo dlatego, że uważasz, że masz wadę, albo dlatego, że wyolbrzymiasz niewielką wadę. To, co wytwarza, to nadmierna troska o określoną część ciała. Jak mogą być nogi, ręce, nos. Objawy są łatwe do zidentyfikowania.
Osoba, która cierpi z tego powodu, nieustannie stara się to zaradzić. W sposób obsesyjny, traktując to priorytetowo. Ponieważ może to być ciągłe wykonywanie ćwiczeń fizycznych, aby naprawić tę wadę. Często patrzę w lustro, sprawdzając, czy poświęcenie, aby to naprawić, się opłaca. Lub w wielu przypadkach pójście na chirurgię plastyczną, jeśli chodzi o piersi lub niektóre aspekty twarzy.
Osoba, która cierpi na wigoreksję, bywa niepewna. Nie czujesz się komfortowo, jeśli chodzi o ubieranie się. Uważa, że ubrania mu nie pasują. Powoduje poważne problemy z samoakceptacją i samooceną.
Chociaż a priori wydaje się, że jest to problem fizyczny. Chodzi o to, że jest to problem psychologiczny. Są to osoby, na które ustalony kanon wpływa bardzo negatywnie. Więc mają perfekcjonizm. Również do ciągłego porównywania się z innymi. I wywoływanie stanów stresu w celu osiągnięcia proponowanego standardu urody.
Wigoreksja wiąże się z obsesyjnym zachowaniem ciała
Kiedy objawy się rozwiną, osoba z wigoreksją ma tendencję do izolowania się. Ponieważ wyniki nie powodują u niego konformizmu. Oznacza to, że możesz spędzać godziny na siłowni lub poddać się operacji plastycznej i poczuć, że się pogorszyłeś. W najbardziej ekstremalnych przypadkach osoba może cierpieć na depresję. Ponieważ uczucia frustracji i niepokoju są wzmacniane do niepokojących poziomów.
Badania statystyczne pokazują, że osoby z wigoreksją to jedna osoba na 2,000. I że 5% z nich to regularni użytkownicy siłowni. Tak jest w przypadku kulturystów. Które zużywają duże ilości anabolików i są bardzo podatnym profilem na to zaburzenie. Ponieważ wiele z nich sprawia, że rozwój mięśni staje się obsesją.
Osoba cierpiąca na wigoreksję ma niską samoocenę i ma tendencję do izolowania się
Pociąga to za sobą zmianę percepcji. Osoba z wigoreksją może być duża i muskularna, ale wydaje się mała i słaba. Co powoduje, że wydłużają czas wykonywania kompulsywnych ćwiczeń fizycznych. Z zamiarem dotarcia do kanonu atletycznej sylwetki.
Kolejnym z najczęstszych objawów u osób z wigoreksją jest ostrożna dieta. Staram się mieć niską zawartość węglowodanów i tłuszczu. Przejście do konsumpcji anabolików w celu szybkiego zwiększenia masy mięśniowej.
Badania statystyczne pokazują, że częściej występuje u mężczyzn niż u kobiet. Z mężczyznami cierpiącymi na wigoreksję 80%, w porównaniu do 20% u kobiet. Wśród przyczyn, które go powodują, można zaobserwować kilka zmiennych. Z jednej strony aspekt społeczny, o którym wspomnieliśmy. Odnosi się również do aspektów behawioralnych. Jako nieśmiałość lub brak umiejętności towarzyskich. I niska samoocena wraz z zakorzenioną ideą perfekcji. Ponadto nieznanym aspektem jest to, że powoduje zmiany w mechanizmie neuronalnym. Takich jak zmiany poziomu serotoniny.
Osoba cierpiąca na wigoreksję, jak już wspomnieliśmy, dąży do izolacji. Widocznym efektem jest to, że odkładają na bok pracę, studia czy relacje z rodziną i przyjaciółmi, by skupić się na sporcie.
Wśród jego konsekwencji jest to, że w dłuższej perspektywie może uszkadzać kości, mięśnie i stawy. Nawet cierpiący na nadciśnienie lub uszkodzenie nerek, a także ryzyko zawału serca.
Metody leczenia wigoreksji są zróżnicowane. W bardzo poważnych przypadkach musisz iść na zabiegi medyczne, takie jak inhibitory serotoniny. Temu rodzajowi leków musi towarzyszyć psychoterapia. Za pomocą technik takich jak relaksacja, hipnoza, warsztaty samooceny itp. To, czego próbuje się przede wszystkim, to próba zmniejszenia kompulsywnych, nawracających myśli pacjenta.
