To maksymalny czas, jaki możemy wytrzymać bez jedzenia

Mimo to czas przeżycia bez jedzenia nie jest dokładny. Nie ma solidnych dowodów naukowych, aby odpowiedzieć na to pytanie. Dzieje się tak głównie dlatego, że etyka uniemożliwia naukowcom badanie głodujących ludzi. Poza tym każdy człowiek jest inny. Pewną rolę mogą odgrywać czynniki osobiste, takie jak waga początkowa.

Nasze ciała są również w stanie przetrwać wiele dni bez wody. Ale możemy iść dni, a czasem tygodnie bez jedzenia ze względu na zmiany w naszym metabolizmie i zużyciu energii.

Kiedy organizm odczuwa głód?

Wyeliminowanie przyjmowania pokarmu i wody przez znaczny okres czasu jest również znane jako tzw głód . Organizm może zostać wygłodzony po dniu lub dwóch bez jedzenia i picia. W tym momencie organizm zaczyna działać inaczej, aby zmniejszyć ilość spalanej energii.

Organizm zwykle wykorzystuje glukozę lub cukier jako główne źródło energii. Kiedy nie jemy, zapasy glukozy wyczerpują się w ciągu jednego dnia. Po dniu bez jedzenia organizm wydziela hormon tzw glukagon . Hormon ten każe wątrobie wytwarzać glukozę. Ta glukoza jest wykorzystywana głównie do napędzania mózgu.

Po dwóch lub trzech dniach organizm zaczyna rozbić tkankę tłuszczową . Mięśnie wykorzystują kwasy tłuszczowe powstałe podczas tego procesu jako główne źródło paliwa. Kwasy tłuszczowe są również wykorzystywane do tworzenia ketonów w wątrobie, które są kolejną substancją, którą organizm może wykorzystać do wytwarzania energii. Są one uwalniane do krwioobiegu, a kiedy mózg wykorzystuje je jako paliwo, nie potrzebuje tak dużo glukozy.

Ludzie mogą przetrwać bez jedzenia, ponieważ wątroba może przestawić się na produkcję ketonów. Kiedy zapasy kwasów tłuszczowych są wyczerpane, organizm przestawia się na białko. Ty dostać białko rozbijając mięśnie. Gdy ten rozpad przyspiesza, organizm zaczyna tracić funkcje serca, nerek i wątroby. To ostatecznie prowadzi do śmierci.

Wpływowe czynniki

Istnieją tylko ograniczone badania dotyczące tego, jak długo ludzie mogą żyć bez jedzenia. Wydaje się, że istnieją pewne czynniki, które wpływają na to, jak długo człowiek może żyć bez jedzenia.

Jednym z czynników jest osoba waga startowa . Osoby szczupłe zazwyczaj tolerują utratę do 18% masy ciała. Osoby otyłe mogą tolerować więcej, być może ponad 20%. Badania wykazały, że osoby, które nie są ani otyłe, ani nie mają nadwagi, stają się słabsze po 30 do 50 dniach bez jedzenia. Śmierć zwykle następuje między 43 a 70 dniem. U osób otyłych czasy te prawdopodobnie będą dłuższe.

Istnieje kilka badań, które badają stare badania nad głodem, a także badają nowsze przypadki głodu w prawdziwym świecie. Przypadki te obejmują strajki głodowe, posty religijne i inne sytuacje.

Badania te ujawniły kilka obserwacji dotyczących głodu:

• Organizm może przetrwać od 8 do 21 dni bez jedzenia i wody oraz do dwóch miesięcy, jeśli ma dostęp do odpowiedniej ilości wody.
• Dzisiejsze strajki głodowe dostarczyły informacji o głodzie. Kilka strajków głodowych kończy się po 21 do 40 dniach. Te strajki głodowe zakończyły się z powodu ciężkich i zagrażających życiu objawów doświadczanych przez uczestników.
• Wydaje się, że istnieje pewna „minimalna” liczba na skali wskaźnika masy ciała (BMI), aby przeżyć. Mężczyźni z BMI poniżej 13 i kobiety z BMI poniżej 11 nie mogą przeżyć.
• Ci, którzy mają normalną wagę, stracą większy procent masy ciała i tkanki mięśniowej szybciej niż ci, którzy są otyli, głodząc się w ciągu pierwszych trzech dni.

Ponadto inne czynniki, które mogą odgrywać rolę w czasie przeżycia, to wiek (dzieci umierają wcześniej) i płeć (kobiety żyją dłużej).

Wpływ na ciało

Możliwość przeżycia dni i tygodni bez jedzenia i picia wydaje się dla wielu z nas nie do pomyślenia. W końcu dzień postu lub nawet godzina bez jedzenia i picia może sprawić, że wielu z nas będzie marudnych i pozbawionych energii.

Ciało naprawdę dostosowuje się tylko wtedy, gdy stosuje krótkotrwały post lub nie ma dostępu do jedzenia i wody przez dłuższy czas. Dzięki temu ludzie mogą uczestniczyć w religijnych postach, a nawet próbować diet „postnych”, przestać jeść bez powodowania nieodwracalnych szkód w ich organizmach.

To zajmuje około osiem godzin bez jedzenia aby organizm zmienił sposób, w jaki działa. Wcześniej działa to tak, jakbyśmy jedli normalnie. W normalnych warunkach organizm rozkłada pokarm na glukozę. Glukoza dostarcza organizmowi energii. Gdy organizm nie ma dostępu do pożywienia przez 8 do 12 godzin, zapasy glukozy są wyczerpane. Organizm zacznie przekształcać glikogen z wątroby i mięśni w glukozę.

Po wyczerpaniu glukozy i glikogenu organizm zacznie wykorzystywać aminokwasy do dostarczania energii. Proces ten odbije się na mięśniach i może utrzymać organizm w stanie działania przez trzy dni głodu, zanim metabolizm dokona poważnej zmiany w celu zachowania beztłuszczowej tkanki ciała.

Aby zapobiec nadmiernej utracie mięśni, organizm zaczyna polegać na zapasach tłuszczu w celu wytworzenia ketonów na energię, proces znany jako ketoza . W tym czasie doświadczymy znacznej utraty wagi. Jednym z powodów, dla których kobiety mogą wytrzymać głód dłużej niż mężczyźni, jest to, że ich ciała mają wyższy skład tłuszczu. Kobiety są również w stanie lepiej utrzymać białko i beztłuszczową tkankę mięśniową niż mężczyźni podczas głodu.

Im więcej dostępnych zapasów tłuszczu, tym dłużej człowiek może przetrwać głód. Gdy zapasy tłuszczu zostaną w pełni zmetabolizowane, organizm zaczyna rozkładać mięśnie na energię, ponieważ jest to jedyne źródło paliwa pozostałe w organizmie. Zaczniemy odczuwać poważne objawy niepożądane podczas faza głodu gdzie organizm wykorzystuje zapasy mięśniowe na energię.

ryzyko

Jeśli nie wznowi się przyjmowania pokarmu, głód zawsze prowadzi do śmierci. Przed śmiercią mogą wystąpić pewne komplikacje. Liczba dotkniętych układów ciała wzrasta wraz ze wzrostem utraty wagi.

Niektóre z tych komplikacji mogą być:

• utrata kości
• Osłabienie i zanik mięśni
• Czuć zimno
• Przerzedzenie lub wypadanie włosów
• spadek ciśnienia krwi
• odwodnienie
• Ból brzucha
• Spowolnienie akcji serca
• Sucha skóra
• niedobór potasu
• Zaparcie
• U kobiet utrata miesiączki
• Zmęczenie, duszność i bladość z anemii

Życie bez dostępu do pożywienia i wody może mieć szkodliwy wpływ na organizm. Wiele układów organizmu zacznie się pogarszać, pomimo zdolności organizmu do funkcjonowania przez wiele dni i tygodni bez jedzenia i wody. Ci, którzy odczuwają głód przez długi czas, nie mogą od razu zacząć spożywać normalnych ilości jedzenia. Organizm musi wrócić do jedzenia bardzo powoli, aby uniknąć niepożądanych reakcji, tzw zespół ponownego odżywienia , takie jak choroby serca, stany neurologiczne lub obrzęk tkanek ciała.

Powrót do jedzenia po głodówce będzie wymagał nadzoru lekarza i może obejmować jedzenie gotowanych warzyw, pokarmów bez laktozy oraz dietę ubogą w białko i cukier.