Jak sugeruje małe badanie, każda noc spędzona w jasnym pokoju, a nie w słabo oświetlonym pokoju, może prowadzić do wyższego tętna w nocy i oporności na insulinę następnego ranka.
Badaniem objęto dwie grupy po 10 zdrowych osób dorosłych. Według badań, jedna grupa spała w słabo oświetlonych pokojach przez dwie kolejne noce, a druga spała w słabo oświetlonych pomieszczeniach jedną noc, a następnie umiarkowanie oświetlonych pokojach następnej. Średnio oświetlone pomieszczenia zostały doświetlone świetlikiem 100 lux, który jest tak jasny, jak w pochmurny dzień.
Światło o natężeniu 100 luksów można również porównać do ekranu telewizora w ciemnym pokoju lub światła ulicznego wpadającego przez cienką zasłonę okna.
Zwiększenie częstości akcji serca
Wszyscy uczestnicy badania nosili do snu monitory pracy serca, a drugiej nocy grupa, która spała w umiarkowanie oświetlonych pomieszczeniach, wykazała znaczny wzrost częstości akcji serca podczas snu, w porównaniu do poprzedniej nocy, zauważyli naukowcy. Grupa, która spała w przyćmionym świetle przez obie noce, nie wykazała znaczących zmian.
Badania pokazują, że tętno wzrasta, gdy śpimy w umiarkowanie oświetlonym pomieszczeniu. Chociaż śpimy, autonomiczny układ nerwowy jest aktywowany . Autonomiczny układ nerwowy reguluje mimowolne procesy organizmu, takie jak oddychanie, tętno, rozszerzenie źrenic i trawienie, a także reakcję walki lub ucieczki. Jeśli autonomiczny układ nerwowy zwiększa tętno w nocy, to źle. Zazwyczaj tętno wraz z innymi parametrami sercowo-naczyniowymi jest niższe w nocy i wyższe w ciągu dnia.
Zwiększona insulinooporność
Autorzy badania przeprowadzili również kilka testów, aby oszacować insulinooporność uczestników każdego ranka po przebudzeniu. Insulina hormonalna zwykle pomaga komórkom wchłaniać glukozę lub cukier z krwioobiegu. Ale kiedy komórki są oporne na insulinę, nie wchłaniają tak łatwo glukozy, a organizm produkuje coraz więcej insuliny, aby to zrekompensować. Z biegiem czasu komórki stają się odporne nawet na ten gwałtownie rosnący poziom insuliny, powodując: poziom cukru we krwi do gwałtownego wzrostu .
Pierwszego ranka, po spaniu w słabo oświetlonych pomieszczeniach, obie badane grupy uzyskały podobne wyniki w testach insulinooporności. Testy te obejmowały testowanie homeostatycznego modelu oporności na insulinę, obliczenia uwzględniające poziom cukru we krwi i insuliny na czczo, a także bezpośrednie badanie reakcji organizmu na glukozę, zwane testem tolerancji doustnej. na glukozę i wskaźnik wrażliwości na insulinę Matsudy.
Drugiego ranka ci, którzy musieli spać w świetle, wypadli w tych testach gorzej, podczas gdy grupa, która spała w słabym świetle, wypadła mniej więcej tak samo lub lepiej niż dzień wcześniej. Ekspozycja na jedną noc światła otoczenia podczas snu zwiększyła pomiary insulinooporności następnego ranka.
Wydaje się więc, że nieszkodliwy akt spania ze światłem może być bardzo szkodliwy dla zdrowia.
