Magnez jest jednym z najobficiej występujących minerałów niezbędnych w Twoim organizmie. Jest magazynowany przede wszystkim w kościach ciała, a bardzo niewielka ilość magnezu krąży w krwiobiegu. Jednak wiele osób cierpi na niedobór magnezu.
Magnez odgrywa ważną rolę w utrzymaniu funkcji nerwów i mięśni, zdrowiu układu odpornościowego i poziomie cukru we krwi. Utrzymuje również równomierne bicie serca i wzmacnia kości. Niektóre badania sugerują również, że magnez może odgrywać rolę w zapobieganiu lub zarządzaniu problemami zdrowotnymi, takimi jak cukrzyca, wysokie ciśnienie krwi i choroby serca.
Jednak w rzeczywistości prawie połowa wszystkich dorosłych otrzymuje mniej niż zalecane dzienne spożycie magnezu. Ale nie osiągnięcie zalecanej ilości i niedobór magnezu to nie to samo. Rzeczywisty brak nie jest tak powszechny, ale przypadki nadal istnieją.
Jedynym sposobem, aby upewnić się, czy mamy niedobór magnezu, jest badanie krwi. To powiedziawszy, niski poziom magnezu może powodować zauważalne objawy, z których niektóre są poważne.
objawy
Początkowo niski poziom magnezu może nie powodować żadnych objawów. Ale w niektórych przypadkach możesz zacząć zauważać skutki uboczne, gdy niedobór jest większy.
nudności lub wymioty
Brak magnezu może powodować zawroty głowy, a nawet wymioty. To dlatego, że minerał jest zaangażowany w funkcję układu nerwowego. Nasze nerwy żołądkowo-jelitowe mogą nie działać prawidłowo, co prowadzi do nudności. Wymioty są często efektem ubocznym nudności, co oczywiście powoduje, że tracimy jeszcze więcej magnezu.
Z drugiej strony niski poziom magnezu może uniemożliwić apetyt. To może być bezpośredni skutek nudności: ciężko jest jeść, gdy twój żołądek nie jest w porządku. Brak magnezu może również spowodować, że nerwy sygnalizujące głód będą działać mniej efektywnie.
niska energia
Magnez odgrywa integralną rolę w metabolizmie komórkowym, procesie, w którym składniki odżywcze są przekształcane w energię. Jeśli nasz poziom magnezu jest niski, stajemy się mniej efektywni i wydajni w tej konwersji. Może to prowadzić do uczucia słabości, ospałości i zmęczenia.
Zmęczenie, stan charakteryzujący się fizycznym lub psychicznym wyczerpaniem lub osłabieniem, jest kolejnym objawem niedoboru magnezu. Pamiętaj, że każdy od czasu do czasu się męczy. Zwykle oznacza to po prostu, że musimy odpocząć. Jednak silne lub uporczywe zmęczenie może być oznaką problemu zdrowotnego.
Ponieważ zmęczenie jest objawem niespecyficznym, jego przyczyny nie można zidentyfikować, chyba że towarzyszą mu inne objawy. Inną bardziej specyficzną oznaką niedoboru magnezu jest osłabienie mięśni, które może być spowodowane myasthenia gravis.
Naukowcy uważają, że osłabienie jest spowodowane utratą potasu z komórek mięśniowych, stanem związanym z niedoborem magnezu. Dlatego niedobór magnezu jest możliwą przyczyną zmęczenia lub osłabienia.
drętwienie i drgawki
Problemy z odczuciami w dłoniach lub stopach lub zauważeniem mrowienia mogą być spowodowane bardzo niskim poziomem magnezu. Ponownie ma to związek z wpływem magnezu na odpowiedź układu nerwowego.
Napady drgawkowe związane z niedoborem magnezu są prawdopodobnie związane z zaburzeniami równowagi elektrolitowej, które mogą być spowodowane słabą ogólną jakością diety lub wpływem niskiego poziomu magnezu na układ nerwowy.
Skurcze mięśni
Skurcze mogą wystąpić z powodu braku równowagi w minerałach elektrolitowych, takich jak magnez (a także sód, potas lub wapń). Skurcze mogą również wystąpić, gdy niski poziom magnezu powoduje uszkodzenie nerwów w ciele, powodując kurczenie się mięśni i skurcze.
Naukowcy uważają, że objawy te są spowodowane zwiększonym przepływem wapnia do komórek nerwowych, który nadmiernie pobudza lub hiperstymuluje nerwy mięśniowe.
Chociaż suplementy mogą pomóc złagodzić skurcze i skurcze mięśni u niektórych osób z niedoborem, w jednym z przeglądów stwierdzono, że suplementacja magnezem nie jest skutecznym sposobem leczenia skurczów mięśni u osób starszych.
Pamiętaj, że mimowolne skurcze mięśni mogą mieć wiele innych przyczyn. Na przykład stres lub zbyt duża ilość kofeiny mogą również powodować mimowolne skurcze mięśni. Mogą być również skutkiem ubocznym niektórych leków lub objawem choroby nerwowo-mięśniowej, takiej jak dystrofia mięśni, stwardnienie rozsiane lub miastenia.
zmiany osobowości
Nieprawidłowe lub nietypowe zachowanie to kolejny problem, który może wynikać z nieprawidłowego funkcjonowania układu nerwowego, które może wystąpić, gdy niedobór magnezu u danej osoby staje się poważny.
Przykładem jest apatia, która charakteryzuje się psychicznym odrętwieniem lub brakiem emocji. Pogorszenie niedoboru może nawet prowadzić do majaczenia i śpiączki. Ponadto badania obserwacyjne powiązały niski poziom magnezu ze zwiększonym ryzykiem depresji.
Naukowcy spekulowali również, że niedobór magnezu może sprzyjać lękowi, ale brakuje bezpośrednich dowodów. W jednym przeglądzie stwierdzono, że suplementacja magnezem może przynieść korzyści podgrupie osób z zaburzeniami lękowymi, ale jakość dowodów jest słaba.
Jeśli niedobór magnezu jest związany ze spożywaniem alkoholu (nadużywanie alkoholu może prowadzić do niedoboru magnezu), spożywanie alkoholu może również wpływać na zachowanie jednostki.
złamane kości
Osteoporoza to zaburzenie charakteryzujące się słabymi kośćmi i zwiększonym ryzykiem złamań kości. Istnieją czynniki, które zwiększają ryzyko rozwoju osteoporozy, w tym starzenie się, brak ruchu i złe spożycie witamin D i K.
Co ciekawe, niedobór magnezu jest również czynnikiem ryzyka osteoporozy. Niedobór może bezpośrednio osłabiać kości, ale także obniża poziom wapnia we krwi, głównego składnika kości.
Badania na gryzoniach potwierdzają, że niedobór magnezu w diecie powoduje zmniejszenie masy kostnej. Chociaż nie przeprowadzono takich badań na ludziach, badania powiązały słabe spożycie magnezu z niższą gęstością mineralną kości.
Astma
Niedobór magnezu jest czasami obserwowany u osób z ciężką astmą. Ponadto poziom magnezu jest zwykle niższy u osób z astmą niż u osób bez tej choroby.
Naukowcy uważają, że brak magnezu może powodować gromadzenie się wapnia w mięśniach wyściełających drogi oddechowe płuc. Powoduje to zwężenie dróg oddechowych, utrudniając oddychanie.
Co ciekawe, inhalator z siarczanem magnezu jest czasami podawany osobom z ciężką astmą, aby pomóc zrelaksować się i rozszerzyć drogi oddechowe. W przypadku osób z objawami zagrażającymi życiu preferowaną metodą podawania są zastrzyki.
Rozwiązania
Niski poziom magnezu wynika zwykle ze zmniejszonego wchłaniania magnezu z jelita lub zwiększonego wydalania magnezu z moczem. Niedobór magnezu u zdrowych ludzi jest rzadki. Dzieje się tak, ponieważ poziom magnezu jest w dużej mierze kontrolowany przez nerki. Nerki zwiększają lub zmniejszają wydalanie (odpady) magnezu w zależności od potrzeb organizmu.
Ciągłe niskie spożycie magnezu w diecie, nadmierna utrata magnezu lub obecność innych przewlekłych schorzeń może prowadzić do: hipomagnezemia . Hipomagnezemia jest również częstsza u osób hospitalizowanych. Może to być spowodowane chorobą, przebytymi operacjami lub przyjmowaniem określonych leków. Zaobserwowano, że bardzo niski poziom magnezu wiąże się z gorszymi wynikami u krytycznie chorych hospitalizowanych pacjentów.
Stany zwiększające ryzyko niedoboru magnezu obejmują:
- Choroby żołądkowo-jelitowe . Celiakia, choroba Leśniowskiego-Crohna i przewlekła biegunka mogą wpływać na wchłanianie magnezu lub powodować zwiększoną utratę magnezu.
- Cukrzyca typu 2 . Wyższe stężenia glukozy we krwi mogą powodować wydalanie większej ilości moczu przez nerki. Powoduje to również większą utratę magnezu.
- Uzależnienie od alkoholu . Uzależnienie od alkoholu może prowadzić do złego spożycia magnezu, zwiększonego oddawania moczu i tłustych stolców, chorób wątroby, wymiotów, niewydolności nerek lub zapalenia trzustki.
- osoby starsze . Jelitowe wchłanianie magnezu ma tendencję do zmniejszania się wraz z wiekiem. Produkcja magnezu w moczu ma tendencję do zwiększania się wraz z wiekiem. Starsi dorośli mają tendencję do spożywania mniej pokarmów bogatych w magnez. Są również bardziej skłonni do przyjmowania leków, które mogą wpływać na magnez (takich jak leki moczopędne). Czynniki te mogą prowadzić do hipomagnezemii u osób starszych.
- Stosowanie diuretyków . Stosowanie diuretyków pętlowych (takich jak Lasix) może czasami prowadzić do utraty elektrolitów, takich jak potas, wapń i magnez.
Czy jest leczenie?
Hipomagnezemię zwykle leczy się doustna suplementacja magnezu i zwiększona dieta spożycie magnezu. Najlepiej zaopatrzyć się w magnez z pożywienia, chyba że lekarz zaleci inaczej.
Przykłady pokarmów bogatych w magnez to: szpinak, migdały, orzechy nerkowca, pełnoziarniste płatki zbożowe, mleko sojowe, czarna fasola, pełnoziarnisty chleb, banan, łosoś, pieczony ziemniak ze skórką lub czekolada.
Jeśli hipomagnezemia jest ciężka i obejmuje objawy, takie jak drgawki, możemy otrzymać magnez dożylnie.
