Czy musztarda to zdrowy sos?

Oprócz zastosowań kulinarnych musztarda jest naturalnym środkiem w medycynie tradycyjnej sięgającej starożytnych cywilizacji greckiej i rzymskiej. Współczesna nauka zaczyna łączyć musztardę z korzyściami zdrowotnymi, od obniżenia poziomu cukru we krwi po zwiększoną ochronę przed infekcjami i chorobami.

Co jest?

Musztarda to wszechstronne warzywo kapustne, należące do rodziny Brassica, podobnie jak brokuły i kapusta. Pochodziła ze stref umiarkowanych Europy i była jedną z pierwszych upraw w regionie. Od tysięcy lat roślina ta jest dość popularnie uprawiana w Afryce Północnej, Azji i Europie bardziej jako zioło; Był nawet popularny wśród starożytnych Greków i Rzymian.

Dziś musztarda jest uprawiana w ponad 21 krajach, ze znaczącą produkcją w Europie, Nepalu, Kanadzie, Ukrainie i Indiach. Jego stosowanie jest dość popularne na całym świecie, przy rocznym zużyciu około 350 kilogramów.

rodzaje

Musztarda to wieloaspektowy środek botaniczny z kilkoma różnymi odmianami. Istnieją trzy warianty znane jako biała (Brassica alba), czarna (Brassica nigra) i brązowa (Brassica juncea):

• Musztarda biała (czasami nazywana żółtą) ma łagodniejszy smak i jest często używana do przygotowania słynnej amerykańskiej żółtej musztardy.
• Czarna musztarda jest popularna ze względu na swój silny aromat i smak.
• Musztarda brązowa, z której robi się również musztardę Dijon, ma pikantny smak.

Właściwości

Rośliny gorczycy są bogate w składniki odżywcze. Jej liście zawierają znaczne ilości wapnia, miedzi i witamin C, A i K, a nasiona są szczególnie bogate w błonnik, selen, magnez i mangan.

Musztardę można jeść na surowo lub po ugotowaniu, co czyni ją wszechstronnym dodatkiem do sałatek, zup i gulaszu. Można je przyrządzać tak samo jak szpinak, ale dodadzą posiłkom mocniejszego smaku rzodkiewki. Nasiona gorczycy można namoczyć w ciepłym mleku, ubić do dressingów do sałatek, zmielić, posypać gorącymi potrawami lub namoczyć i wykorzystać do zrobienia pasty musztardowej.

Makaron lub sos to prawdopodobnie najpopularniejszy sposób jego spożywania. Ta niskokaloryczna przyprawa to łatwy sposób na dodanie do posiłków szczypty żelaza, wapnia, selenu i fosforu. W 100 gramach musztardy znajdziemy następujące właściwości:

• Wartość energetyczna: 508 kalorie
• Białko: 26.1 gramów
• Tłuszcz: 36.2 gramów
• Woda: 5.27 gramy
• Węglowodany: 28.1 gramów
  • Błonnik: 12.2 grama
  • Cukier: 6.79 grama
• Wapń, Ca: 266 mg
• Żelazo, Fe: 9.21 mg
• Magnez, Mg: 370 mg
• Fosfor, P: 828 mg
• Potas, K: 738 mg
• Witamina A: 31 j.m

Benefity

Regularne przyjmowanie musztardy do posiłków ma kilka zalet.

źródło antyoksydantów

Musztarda zawiera przeciwutleniacze i inne korzystne związki roślinne, które, jak się uważa, pomagają chronić organizm przed uszkodzeniami i chorobami. Na przykład jest doskonałym źródłem glukozynolanów, grupy związków zawierających siarkę występujących we wszystkich warzywach kapustnych, w tym brokułach, kapuście, brukselce i gorczycy.

Glukozynolany są aktywowane, gdy liście lub nasiona rośliny są uszkodzone, albo przez żucie, albo przez cięcie, i uważa się, że stymulują obronę antyoksydacyjną organizmu w celu ochrony przed chorobami. Nasiona i warzywa gorczycy są szczególnie bogate w:

• Izotiocyjaniany . Związek ten pochodzi z glukozynolanów, które mogą zapobiegać wzrostowi lub rozprzestrzenianiu się komórek rakowych.
• Sinigrin . Ten pochodzący z glukozynolanów związek jest odpowiedzialny za ostry smak musztardy i uważa się, że ma właściwości przeciwzapalne, przeciwbakteryjne, przeciwgrzybicze, przeciwnowotworowe i lecznicze.
• Karotenoidy, izoramnetyna i kempferol . Badania łączą te przeciwutleniacze flawonoidowe z ochroną przed chorobami takimi jak cukrzyca typu 2, choroby serca, a być może nawet niektóre rodzaje raka.

Ochrona przed niektórymi chorobami

Roślina gorczycy od wieków stosowana jest jako tradycyjny środek na różne dolegliwości. Ostatnio pojawiły się dowody naukowe potwierdzające niektóre z proponowanych zalet musztardy:

• Chronić przed niektórymi rodzajami raka . Nauka sugeruje, że glukozynolany w musztardzie mogą pomagać zabijać komórki rakowe lub zapobiegać ich rozprzestrzenianiu się. Jednak potrzebne są dalsze badania na ludziach.
• Niższy poziom cukru we krwi . Niewielkie badanie na ludziach sugeruje, że przyjmowanie leków obniżających poziom cukru we krwi wraz z wywarem z zielonej gorczycy może obniżać poziom cukru we krwi u osób z cukrzycą typu 2 skuteczniej niż same leki.
• Chronić przed łuszczycą . Badania na zwierzętach sugerują, że dieta bogata w nasiona gorczycy może pomóc zmniejszyć stan zapalny i promować gojenie zmian spowodowanych łuszczycą.
• Zmniejszenie objawów kontaktowego zapalenia skóry . Badania na zwierzętach sugerują, że nasiona gorczycy mogą przyspieszać gojenie i zmniejszać objawy kontaktowego zapalenia skóry, stanu, w którym po kontakcie z alergenem na skórze pojawia się swędząca wysypka.
• Ochrona przed infekcjami . Przeciwutleniacze w nasionach gorczycy mogą zapewniać pewną ochronę przed bakteriami i grzybami, w tym E. coli, B. subtilis i S. aureus. Jednak niektóre badania nie wykazują efektów ochronnych.

Możliwe działania niepożądane

Spożywanie nasion gorczycy, liści lub sosu jest ogólnie uważane za bezpieczne dla większości ludzi, zwłaszcza jeśli są spożywane w ilościach normalnie występujących w diecie przeciętnego człowieka. Jednak spożywanie dużych ilości, takich jak te zwykle występujące w ekstraktach z gorczycy, może prowadzić do: ból brzucha, biegunka i zapalenie jelit .

Jest też raport kobiety, która rozwinęła się kontaktowe zapalenie skóry po nałożeniu plastra medycyny chińskiej z nasionami gorczycy bezpośrednio na jej skórę. Surowe nasiona gorczycy i zieleniny zawierają znaczną ilość wologenów. Są to związki, które mogą zakłócać normalne funkcjonowanie tarczycy, czyli gruczołu odpowiedzialnego za regulację metabolizmu.

Jest mało prawdopodobne, aby spowodowało to problem u osób z prawidłową czynnością tarczycy. Jednak osoby z zaburzeniami czynności tarczycy mogą chcieć moczyć, gotować lub gotować warzywa i nasiona gorczycy przed ich zjedzeniem lub ogólnie ograniczyć ich spożycie.